Van 8 november 2025 t/m 3 mei 2026 wordt het werk van de Tilburgse beeldhouwer Niko de Wit (1948) tentoongesteld in het Penningenkabinet van museum Beelden aan Zee. 

Niko de Wit is bekend om zijn grote werk in de openbare ruimte. Zo is Den Does (2016) bedacht als een uitkijktoren van 36 meter hoog. Een ander voorbeeld: de daadwerkelijk gerealiseerde Port du Nord (2003-2004) te Rhoon is ongeveer 14 meter hoog. Deze openbare kunst kenmerkt zich door Escher-achtige trappen die nergens toe leiden, perspectiefwisselingen en aangebrachte zichtlijnen in het beeld, waardoor een nieuw bewustzijn van de omgeving ontstaat.

Principieel bestaat er voor De Wit geen verschil tussen de grote sculptuur en het kleine formaat van de penning. Misschien zijn de hier tentoongestelde objecten meer kleinplastieken te noemen dan penningen. Er is bijvoorbeeld geen voor- en keerzijde, want de kunstenaar brengt allerlei gezichtspunten aan.

De Wits beelden hebben wel raakvlakken met de penningkunst, want zij kunnen in de hand  worden gekoesterd. Bij het draaien van het object vallen steeds weer die nieuwe gezichtspunten op. Het object verandert, als je het van een andere kant bekijkt; al wentelend in je hand zie je steeds weer iets nieuws.

De Wits werk is misschien abstract en heeft veel raakvlakken met architectuur en met geometrie, maar een dogmaticus is hij zeker niet te noemen. Integendeel, zijn artistieke gebaar is steeds weer eigenzinnig en persoonlijk. Hij baseert zijn onderwerpskeuze op interessante mathematische principes en hij houdt altijd de toeschouwer in gedachten, waardoor theatrale effecten steeds onderdeel blijven van zijn sculptuur op kleine schaal.

Soms heeft een object een gesloten vorm, soms is er juist - door een tactische insnede - een deur te zien of een opening naar een andere blik op de wereld. Soms lijkt het beeldje een perspectivische tekening te zijn, soms lijkt het juist in de natuur aangetroffen, in een rivierbedding, door het water vreemd afgesleten. Soms lijkt een vorm heel licht te zijn, soms zo zwaar als een steen. Maar altijd toont Niko de Wit een complex idee in een schijnbaar eenvoudige vorm, virtuoos ongekunstelde sculptuur.