Een beeldbepalende en markante figuur in het innerlijk leven van museum Beelden aan Zee, de architect van het gebouw, emeritus professor in Eindhoven en voormalig Rijksbouwmeester Wim Quist, is afgelopen woensdag 6 juli 2022 overleden. De directie en medewerkers van museum Beelden aan Zee betreuren het heengaan van een van de belangrijkste na-oorlogse Nederlandse architecten en betuigen hun medeleven met familie en vrienden, die hem node moeten missen.

Wim Quist was bevriend met de stichters van het museum, Theo en Lida Scholten en daarom was hij hun eerste en enige keuze om het gebouw van museum Beelden aan Zee vorm te geven. In 1994 werd het museum opgeleverd. Quist was trots op het levendige gebruik van het museumgebouw -als tentoonstellings- en werkruimte- en hield altijd een vinger aan de pols. Als een goed huisvader maande hij medewerkers om hun kamers op orde te houden. Dat is niet voor niets, want de architectuur van museum Beelden aan Zee is een schoolvoorbeeld van wat de modernistische architectuurhistoricus Sigfried Giedion 'ruimtelijke doordringing' heeft genoemd. Quist heeft het museumgebouw opgevat als een doorlopende ruimte, waarin buiten- en binnenruimten in elkaar overvloeien. Voor een museum voor moderne en hedendaagse sculptuur zijn museale klimaatoverwegingen minder van belang, omdat beelden vaak van harde materialen zijn gemaakt. Daarom is het mogelijk om zonlicht ongefilterd en in alle glorie in de zalen toe te laten, de ramen open te zetten als het binnen te warm wordt en grote glaswanden aan te brengen waar andere architecten wellicht een muur zouden projecteren. Dit heeft tot gevolg dat de bezoeker een bijzonder gevoel van ruimte ervaart, in een gebouw dat in essentie is ingegraven in het duin. Die schuchtere virtuositeit kenmerkt de gevoelige ontwerper Quist.  Aanbouwen en veranderingen werden later steeds onder zijn leiding en advies vormgegeven, zodat de ontwerp-kernwaarden van het gebouw zouden worden behouden: denk aan de bouw van de ruimten van het Sculptuur Instituut en de Zuidzaal in 2004 en de Gipsotheek in 2014.

Wim Quist was het museum zeer toegenegen: hij trad niet alleen op als architect, maar ook als tentoonstellingsmaker (o.a. Hemelse beelden uit Oost en West 2008), als kunstschenker (Krijn Giezen, Wandkleed, 1971, leer, textiel, invnr. 858) en als financier van de bibliotheek van het Sculptuur Instituut.

Wim Quist bereikte de leeftijd van 91 jaar.